Jaskra to choroba nerwu wzrokowego polegająca na postępującym, charakterystycznym jego zaniku. Zmiany zanikowe są nieodwracalne i mogą prowadzić nawet do ślepoty. Rozpoznanie jaskry opiera się na charakterystycznych dla neuropatii jaskrowej zmianach
w wyglądzie nerwu wzrokowego i poszerzających sie ubytkach w polu widzenia. Dodatkowo potrzebny jest pomiar ciśnienia wewnątrzgałjkowego (ciśnienie zbyt wysokie dla danego oka stanowi główny czynnik ryzyka jaskry) i badanie kąta przesącza (gonioskopia), gdyż
to stan kąta przesączania decyduje o typie jaskry (jaskra pierwotna lub wtórna otwartego kąta oraz jaskra pierwotna lub wtórna zamkniętego kąta). Znajomość indywidualnego tempa postępu choroby decyduje o rodzaju leczenia (zachowawcze, laseroterapia, zabieg chirurgiczny). Pamiętać trzeba o tym, że jaskrę leczymy dożywotnio, dlatego leczenie musi być tak dobrane, aby również zapewniło komfort życia.